Interculturaliteit

Beleid en meer
De gebruikelijke beleidslijnen en hoogdravende verklaringen dat correct gedrag tegenover iedereen en elke niet-geclassificeerde persoon deel uitmaakt van de bedrijfsfilosofie worden net gespaard.
Zo eenvoudig is het niet.
Hoeveel bedrijven die zo’n verklaring hebben afgelegd omdat het in lijn was met politieke correctheid, hebben deelgenomen aan de agressieoorlog aan Russische zijde, zijn erbij betrokken en verdienen er geld aan. Hoeveel zelfverklaarde pacifisten roepen om een multi-shift operatie om munitie te produceren? Hoeveel zelfbenoemde filantropen besproeien hun privé-golfbanen terwijl er een drinkwatertekort is? Hoeveel donateurs zijn liefdadig omdat het belastingvrij is en je nog steeds ontwerpmogelijkheden hebt?
Helaas heeft interculturaliteit zich de afgelopen millennia vooral gemanifesteerd in oorlogen.
Dragomar is een plek waar dat tot uiting kwam en komt. Er zijn geen gemakkelijke oplossingen. Maar er zijn helemaal geen oplossingen, als men alles ontkent wat egocentrisch, nationalistisch en religieus geïnspireerd is, wat bijvoorbeeld ook de boekreligies geschikt achten om tot een ordelijk samenleven te komen.
Let wel: naast elkaar. Van een saamhorigheid of voor elkaar is hier nog lang niet gesproken.
Hier op de pagina’s van Dragomar gelden eenvoudige regels:
Tot wie iemand bidt of met wie hij de nacht doorbrengt, gaat ons niet aan, zolang het maar binnen de wet blijft. Geweldig: De wet. Welke is van toepassing op een internationale, multiculturele website. Verbod op homoseksualiteit? Gedwongen huwelijken met of tussen kinderen. Verbod op demonstraties? Censuur?
We willen hier zeker niemand kwetsen en houden ons aan de algemene regels van vriendelijke omgang.
Aan de andere kant: Als gewoon goedkope luxe jacht “te schieten” zijn?
Het blijft een kwestie van afweging en beslissingen die iedereen voor zichzelf moet maken.