over ons
Dragomar
Een fictieve echte wereld waar dezelfde dingen gebeuren als overal elders – alleen puntiger, met meer weelderige fantasie, draken, legenden en magie, dan met criminele creativiteit in cum-ex deals.
https://www.linkedin.com/showcase/lights-of-dragomar
https://www.facebook.com/Das.Lied.der.Drachen
Story Roads Publishing
Uitgever. Story Roads Publishing is ontstaan om vier redenen. Ten eerste: De oprichter had een boek geschreven en had meer boeken op stapel staan. Ten tweede: Videospellen en bordspellen over verschillende thema’s staan op stapel. Ten derde: De oprichter als auteur past niet helemaal in het klassieke auteursschema van genre-fixing, agenten, bijeenkomsten, beurzen, lezingen en wachttijden. Ten vierde: Het is een interessante bedrijfstak met weer veel beweging en mediamogelijkheden.
Naam: Vanuit de kern, het ene verhaal, ontwikkelen zich verschillende producten en verschillende distributie- en marketingkanalen. Geen enkel verhaal is hetzelfde en wij zullen nooit een systeem opbouwen waarin verschillende verhalen volgens hetzelfde patroon worden doorlopen, zoals in een bouwschema, en vervolgens een gemiddeld rendement wordt berekend van alle verhalen in een gemengde berekening. Nadruk op verhaal en wegen: We zien onszelf niet als emotionele begeleiders van schrijfgevoeligheden en het “pre-burnout” writer’s block. Kopje thee, vroeg naar bed en niet zo serieus nemen, of vechten tot je erbij neervalt, of gewoon het nieuws lezen, luisteren. De wereld heeft gewacht op een writer’s block. Hoe erg het ook is, het treft bijna alleen jou.Â
Vrienden, kennissen en toevallige kennissen
Gesprekken met mensen die je interesseren zijn mooi. Als dit het dagelijks leven is, moeten we het beschermen en koesteren.
Klaas
Vriend van Krautwedel. Ongewenste halfpartner in de uitgeverij door Klaas Hummel. – Hij neemt het nog steeds niet aan. Snel van begrip en alert. De bedrijfsnaam “Story Roads” is van hem afkomstig. Een succesvol strateeg die helaas nog te weinig operationeel betrokken is. Hij is voorzichtig met pinguĂŻns en draken. Met de positieve ontwikkeling van de uitgeverij en de ontwikkeling van verschillende segmenten in verschillende regio’s zou dit moeten veranderen. Klaas houdt van goede literatuur, kunst en racen.
Marc
Marc Krautwedel, auteur, oprichter, afgestudeerd ingenieur (TU) architectuur. Speciale vaardigheden: Duurzame technologieĂ«n. Interesses: stromen (fysiek, sociaal, economisch), cycli (voedsel, materialen, waardeketens), graphics en animatie,…
Aparte persinformatie: graag op elk moment: https://www.dragomar.net/presse
Kurzbiografie des Autors: https://www.dragomar.net/krautwedel-autor
Linkedin:Â https://www.linkedin.com/in/krautwedel/
Amazon authors central: https://www.amazon.com/author/krautwedel
Twitter:Â https://twitter.com/MKrautwedel
Anna
Anna Krautwedel, moeder van Krautwedel. Extreme lezer. Weigert elke functie in de uitgeverij. – Of ze schrijft voortaan zelf of ze neemt deel aan de uitgeverij. Dit laatste zou de echauffage ten opzichte van gevoeligheden die bij “Verlag” wordt gevierd, ondermijnen, ook al is het systeem gebaseerd op haar opvoeding. Een paradox zoals zoveel in het leven. Ze zou een absolute verrijking zijn. Ze heeft geen enkel begrip voor fantasie. Om aan de censuur van Facebook te ontsnappen, is Krautwedel ook bezig met het opzetten van een website waarop zij als blogger ongehinderd haar mening kan uiten en niet hoeft te denken aan netwerkuitsluiting. Ik ken haar. De blog zal politiek, sociaal en eigenlijk menselijk zijn in de zin van humanisme.Â
Paulchen
Het is pure kitsch om hier een dood mormel te noemen. Ik, Krautwedel, heb zestien honden gehad sinds mijn jeugd en heb er een paar zien sterven. Deze kleine man uit het asiel was een bijzondere persoonlijkheid. Meer dan alle andere honden, communiceerde hij, woog meer, nam meer beslissingen. Hij werd vele malen gebeten en bleef toch zo vriendelijk. Toch liet hij zich niet krommen of slijmen. Hij werd 14, te klein maar goed genoeg om te leven.
Waarom een dode hond hier?
Heel eenvoudig, ik ken mensen die dommer en minder gesocialiseerd zijn en toch denken dat ze met druk aan de volgende generatie kunnen doorgeven wat hen zelf tot idioten maakte, al is het maar de wijsheid dat het altijd de schuld van de anderen is.
Paulchen was meer een inspiratie in zijn wezen dan vele muzen die mij gekust hebben.